Συνεπιμέλεια – Διατροφή

Thoughts.. συνεπιμέλεια

Με αφορμή γνωστό celebrity ζευγάρι που λύνει τις διαφορές του στα δικαστήρια.

Υπάρχουν γυναίκες που δε ζητούν τίποτα. Υπάρχουν και άνδρες που τα δίνουν όλα απλόχερα. Είτε από τύψεις, είτε από συνείδηση συνεπιμέλεια 

Με ενοχλεί ο διασυρμός.. στα δικαστήρια και στα κανάλια
Να προσέχουμε λέει (για) τα παιδιά
Τα οποία παιδιά είναι σε ηλικία που ΟΛΑ τα βλέπουν, ΟΛΑ τα ακούν, μπορούν να τα ψάξουν/googlάρουν, και ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ‘ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ’
Τι να καταλάβουν;;
Πώς να καταλάβουν ότι οι κάποτε ερωτευμένοι και τρισευτυχισμένοι γονείς τους, αυτή τη στιγμή λύνουν τα θέματά τους στα δικαστήρια

Που αυτό σημαίνει ότι δεν τα λύνουν οι ΙΔΙΟΙ, παρά κάποιοι άλλοι.. Δικηγόροι, δικαστές..ακόμα και δημοσιογράφοι

Υποψιάζομαι έντονα τι συμβαίνει εδώ

Θα σταθώ όμως και στην πρόκληση.. Γυναίκες που μετρούν ευρώ ευρώ τα έσοδα, για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα, που φωνάζουν στα παιδιά τους να πίνουν όλο τους το γάλα και να μην το χύνουν γιατί ‘είναι κρίμα, κοστίζει’.., ακούν για αστρονομικές διατροφές της τάξεως των €4.000!/μήνα και για ποσά ήδη καταβεβλημένα της τάξεως των €110.000!! σε 2 χρόνια!

Είναι ντροπή να λέμε ότι με αυτό τον τρόπο τα παιδιά προστατεύονται ή εκπροσωπούνται προκειμένου να διεκδικηθεί το ‘καλό’ τους.
Το ‘καλό’ τους έχει ήδη προσβληθεί με τον χειρότερο τρόπο..

Προβληματίζομαι για τα πρότυπα που αφήνει αυτή η ιστορία. Για τις ‘ιδέες’ που μπορεί να μπουν σε μυαλά ανθρώπων που αδυνατούν να χειριστούν με σύνεση τέτοιες καταστάσεις, πόσο μάλλον να ‘προασπιστούν τα δικαιώματα των παιδιών τους’.

Τα παιδιά θλίβονται, στεναχωριούνται και όχι, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ πώς οι κάποτε αγαπημένοι γονείς τους, δεν μπορούν να κάνουν μία λογική συζήτηση άνευ εγωισμών.
Τα παιδιά ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να καταλάβουν, αλλά είναι τόσο αγνή η ψυχούλα τους, που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να καταλάβουν συνεπιμέλεια
Σιωπούν
Μακάρι να σιωπούσαν/σιωπούσαμε όλοι.. ‘για το καλό τους’.

Δύο άνθρωποι φέραμε στον κόσμο 1,2,…5 παιδιά..

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΑΥΤΑ;;; ΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ, ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΤΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΦΟΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΝ..

Τόσο απλό , τόσο αυτονόητο!

Ποια διατροφή, τι διατροφή, τι ‘σου δίνω – μου δίνεις’, τι ντροπές και μικροπρέπειες είναι αυτές!

Όταν αποφασίζεις να φέρεις στον κόσμο παιδί/α, καλό θα ήταν να αντιλαμβανόσουν και την ευθύνη που καλείσαι να αναλάβεις, μέχρι αυτά τα παιδιά να πατήσουν στα πόδια τους. Για όσο υπάρχεις ίσως (ανάλογα τις πεποιθήσεις του καθενός). Με έναν άλλον άνθρωπο θα πρέπει για πολλάααα χρόνια να συνεργάζεσαι, να λειτουργείς ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΑ, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ, και όχι εχθρικά και από απέναντι.

Όπου πάλι καταλήγουμε στην προσωπική δουλειά που οφείλει να κάνει ο καθένας με τον εαυτό του, για να τακτοποιήσει τα προσωπικά του ζητήματα /απωθημένα /ανασφάλειες /κόμπλεξ κλπ

Αλλά θα μου πεις.. Αυτά ακριβώς δεν ήταν και οι λόγοι που οδήγησαν στο διαζύγιο; Πώς 2 άνθρωποι που χώρισαν, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΥΝ, ΘΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ;;;
Ένα πολύ βάσιμο, εύλογο ερώτημα που παραμένει όμως αναπάντητο. Ούτε καν το αγγίζουμε. Κάνουμε τα στραβά μάτια λες κι είναι/ήταν όλα ιδανικά! ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΑΣ ΣΦΑΖΕΣΤΕ. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΑΛΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΘΡΕΦΟΥΝ (???)

Πόσο πρόχειρα όλα, πόσο στον αέρα όλα, πόσο ανοργάνωτα χωρίς δομή, χωρίς πλαίσιο, χωρίς ιεραρχία απαραίτητων ενεργειών. Θεωρώ πως ως ‘ποινή’ σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά και σε πόσες άλλες, θα έπρεπε να επιβάλλεται η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ και παράλληλα, ή έπειτα, Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ/ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΟΝΕΩΝ με υποχρεωτική παρακολούθηση/συμμετοχή ΕΤΩΝ (όχι κάνουμε απλά 2-3 συνεδρίες και ξεμπερδέψαμε).

Έκανες παιδιά, λειτουργείς εγωιστικά/εκδικητικά; Πήγαινε θεραπεύσου και μετά να συζητήσουμε ό,τι θες.

Θα πρεπε επίσης να υπάρχουν πέρα απ τον προγεννητικό έλεγχο, και εξετάσεις ελέγχου καταλληλότητας γονέα (για το αν θα πρεπε κάποιος να γίνεται γονιός ή όχι).
Μακάρι στα επόμενα χρόνια να θεσπιστεί κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι υπάρχει τόσο μεγάλη αύξηση στα διαζύγια και στις ‘εναλλακτικές οικογενειακές δομές’ (η οικογένειά μας -λέει- θα έχει στο εξής νέα ‘δομή’). Πάμε σε όλα μπροστά, αλλά εξακολουθούμε να πατάμε στα βήματα των παππούδων μας σ’ ότι έχει να κάνει με τη γονεϊκότητα και τους τρόπους ανατροφής. Γενικότερα στα στερεότυπα και στις αναχρονιστικές αντιλήψεις που υποβόσκουν μέσα μας.
Άλλη μία μεγάλη συζήτηση.. συνεπιμέλεια

Παραθέτω όλα αυτά ως τροφή για σκέψη, με την ευχή να γινόμαστε όλο και περισσότεροι οι ώριμοι και υπεύθυνοι γονείς (διαζευγμένοι ή μη).

*ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ*

—