Ζωή σε Άμυνα ή Δικαίωμα στην Ευτυχία;

‘Ο Βασίλης έριξε όλες μου τις άμυνες – Είπα «αυτό θέλω να το ζήσω, μου αξίζει»’

Το παραπάνω αποτέλεσε έμπνευση για το παρόν άρθρο..

Πόσοι έρωτες δε φόρεσαν νυφικό, και πόσοι γάμοι γίνανε από αντίδραση και πείσμα σε έναν ανεκπλήρωτο, ανεκδήλωτο, κρυφό, (άλλο) έρωτα

Μέχρι και παιδιά γίνανε για να «δέσει» ακόμα πιο πολύ το εγχείρημα. Για να γίνει ακόμα πιο πιστευτό, ρεαλιστικό, και να γειώσει όσο γίνεται περισσότερο τον ενδόμυχο μυστικό πόθο (για τον άλλο έρωτα)

Πάλεψαν πολύ οι εμπλεκόμενοι να πείσουν και να πειστούν. Να ξεχάσουν, να αφήσουν πίσω τους, να δέσουν και να δεθούν, να ξεπεράσουν

Η ψυχή όμως δεν ξεχνά.., η καρδιά χτυπά, το μυαλό ορίζει και ο χρόνος.. αχ ο χρόνος.. Ο χρόνος, μαζί με την απόσταση, άλλοτε βοηθούν κι άλλοτε όχι. Άλλοτε αποδυναμώνουν, κι άλλοτε δυναμώνουν αναμνήσεις, μνήμες, συναισθήματα, μυρωδιές

Φέρνεις στο μυαλό σου βλέμματα κι αναρωτιέσαι «πώς να είναι;» Άραγε με θυμάται; Με σκέφτεται; Μάλλον με σκέφτεται κι εκείνος/η, για να εξακολουθώ να τον/τη σκέφτομαι κι εγώ.. Και μπαμ στροφή, προσγείωση στην καθημερινότητα και στη ζωή σου, όπως την έχεις φτιάξει

Μπορεί να νιώθεις και θυμό που εκείνος/εκείνη σε οδήγησε εδώ.. Δε σε κράτησε, δεν έκανε κάτι για να είναι αλλιώς τα πράγματα. Φταίει για ό,τι σου συμβαίνει, ή, ορθότερα, έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Είναι και προβληματική/-ός, οπότε.. ‘κι αλλιώς να ήταν τα πράγματα, δε θα τα καταφέρναμε γιατί δεν ταιριάζαμε. Δεν αντέχαμε ο ένας τον άλλον. Δεν την/τον άντεχα. Δε με άντεχε. Έτσι όπως φερόταν, πόσο μακρυά να φτάναμε; Ούτε μήνα δε θα βγάζαμε. Καλά είμαι με τον/την Χ που με καταλαβαίνει, με φροντίζει, με αγαπάει, με το/τα παιδάκια μας.. Όλα καλά’

Και η ζωή συνεχίζεται, μέρα ξημερώνει νύχτα πέφτει, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, οι εποχές αλλάζουν, γιορτές έρχονται και φεύγουν, άντε καμιά ευκαιρία για ευχές.. και ξανά στην ‘πραγματικότητα’.

Η πραγματικότητα αυτή αν δεν είναι ευχάριστη, γίνεται δυσβάσταχτη, σε τρώει. Ο εαυτός σου επίσης. Το πώς υπάρχεις σε αυτή την πραγματικότητα -που εσύ έφτιαξες- είναι ζήτημα.. Ως πρωταγωνιστής ή ως κομπάρσος; ‘Την πας’ την πραγματικότητα ή ‘σε πάει’, κι εσύ ακολουθείς ρομποτικά..

Ξέρω ανθρώπους που νιώθουν εντελώς ‘έξω από την πραγματικότητά τους’. Σαν να ζουν άλλοι τη ζωή τους. Σαν το σώμα τους να είναι εντελώς αποσπασμένο από την ψυχή τους, και σ’ όλη τους την καθημερινότητα (με τα παιδιά, τη δουλειά, τον έγγαμο βίο) λειτουργούν στον αυτόματο. Μόλις, για κάποιον λόγο, απομακρυνθούν από αυτή τη συνθήκη (π.χ. ένα επαγγελματικό ταξίδι, μία νυχτερινή έξοδος με παλιούς καλούς φίλους), τότε νιώθουν σαν να μπαίνουν πάλι στον εαυτό τους! Σαν να ντύνονται ‘τον πραγματικό εαυτό τους’.. Γελάνε, νιώθουν ελεύθεροι, χορεύουν, αναπνέουν και θέλουν αυτές οι στιγμές να μην τελειώσουν ποτέ..

Γιατί; Γιατί όλα αυτά; Γιατί να ζούμε έτσι τη ζωή μας; Γιατί να μην ζούμε με αυτούς που θέλουμε, όπως θέλουμε;

Πόση τόλμη θέλει κάτι τέτοιο..

Ευτυχισμένοι λοιπόν αυτοί που τολμούν. Που τολμούν για τους σωστούς λόγους. Από αγάπη κι όχι για να πάνε κόντρα στο κατεστημένο. Όχι ως επαναστάτες, τυχοδιωκτικά, αλλά με αυτεπίγνωση και συνειδητή επιλογή..

Προφανώς, αν έχει νιώσει κανείς ολ αυτά στο πετσί του, μπορεί να τα κατανοήσει και να τα εφαρμόσει ίσως.. Οι περισσότεροι δεν τα κατανοούν και είναι σε άρνηση: ‘ωραία τα λέμε στη θεωρία, αλλά εδώ είναι η ζωή. Όχι το ροζ σύννεφο. Παντρεύτηκα, έκανα παιδί/α, έπιασα αυτή τη δουλειά, οι λογαριασμοί τρέχουν, τα πεθερικά βοηθούν/στηρίζουν, δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα.. Τί; Να σηκωθώ μια μέρα και να πω ‘αντίο σας;’

Αν είσαι δυστυχισμένος ναι. Αν κλαις κάθε μέρα για τη ζωή που βιώνεις ναι.  Αν νιώθεις μόνος/η σε όλο αυτό, ναι. Αν δε βρίσκεις άλλο λόγο να παλέψεις, ναι. Αν ζεις με έναν άνθρωπο που δε σου δίνει καμία χαρά, παρά μονάχα στεναχώρια, άγχος, πίεση, μιζέρια, ΝΑΙ! Αν το μυαλό σου είναι αλλού, ναι. Αν αγαπάς άλλον/η, ναι.

Φύγε γιατί η ζωή σου όλο και περισσότερο θα μαυρίζει, και θα συμπαρασύρεις κ άλλους σε αυτό (όπως τη γυναίκα σου/άντρα σου, τα παιδιά σου). Δε χρειάζεται να δυστυχείς άλλο, δε χρειάζεται να πιέζεσαι να αντέχεις πράγματα που δε σου ταιριάζουν, ή που είναι εντελώς κόντρα σε εσένα, γιατί ‘έχεις παιδιά’, ή ‘για να μη στεναχωρηθούν οι γονείς’, ή για το ‘τι θα πούμε στους φίλους, στον κύκλο μας’..

Η ζωή είναι μία. Ένα γρήγορο πέρασμα.. Πολύ γρήγορο.. Γιατί να μη χαρείς; Γιατί να μην κάνεις τα πάντα να διεκδικήσεις το ό,τι καλύτερο για σένα και για όλους. Τα παιδιά θέλουν ευτυχισμένους τους γονείς τους. Γίνε ευτυχισμένος/η και μείνε εκεί δίπλα τους. Δε θα σου προσάψουν τίποτα.

Ναι, αξίζουμε τα καλύτερα και ειδικά αν έχεις ταλαιπωρηθεί πολύ, αν έχεις υποφέρει, έχεις κλάψει, έχεις προσπαθήσει, εξηγήσει, εξαντλήσει κάθε περιθώριο βελτίωσης της κατάστασης και αφύπνισης του άλλου.., και όλα αυτά έχουν πέσει στο κενό.. ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΟ ΕΞΗΣ, ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

Οφείλεις να σταματήσεις την τοξικότητα και να κάνεις χώρο για καταστάσεις, συνθήκες, πρόσωπα υγιή, με τα οποία θα νιώθεις επιτέλους ‘σπίτι’

Η αλήθεια είναι ότι το σπίτι που πήγες να χτίσεις, δεν είχε εξ αρχής θεμέλια. Γιατί όλα ξεκίνησαν από έναν ανεκπλήρωτο, ανεκδήλωτο, κρυφό έρωτα.. Και μία τέτοια αρχή σημαίνει ότι όλα ξεκίνησαν για λάθος λόγους. Προϋπήρχε πόνος και απωθημένο, θλίψη και φόβος: ‘εγώ δε θα ζήσω τέτοια πράγματα; Εμένα δε θα με ερωτευτούν;’

Δώσε λοιπόν την ευκαιρία στον εαυτό σου να τα ζήσει όλα από την αρχή

Πιο σοφή και πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ

Πιο σοφός και πιο συνειδητοποιημένος από ποτέ

Χωρίς φόβο, αλλά με πλήρη αυτεπίγνωση..

Δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι πλέον

Γιατί μέσα σου θεωρώ πως έχεις μόνο αγάπη

Ίσως με κάποιες άμυνες, αλλά όταν θα είσαι έτοιμος/η, να σαι σίγουρος/η, κάποια ψυχή θα βρεθεί να στις ρίξει ..

Και για τη δουλειά σου: δε σου αρέσει; Βρες τρόπο, επιμορφώσου, εξειδικεύσου, άλλαξε ιδιότητα, αντικείμενο, τόλμησε να δουλέψεις και μόνος/η σου! Μη φοβάσαι, αρκεί να γνωρίζεις ποιο είναι το πάθος σου, τι σε κάνει χαρούμενο και κάντο! με όλο σου το είναι, και θα έρθουν και τα χρήματα

Και με φιλίες: δε νιώθεις καλά με κάποιους ανθρώπους; Σε ρίχνουν; Σε επηρεάζουν αρνητικά; Σου απομυζούν ενέργεια; Απομακρύνσου.. Πάρε τις αποστάσεις σου

ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΧΕΣ. ΧΩΡΙΣ ΤΥΨΕΙΣ

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΗΣΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ Ο,ΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΡΙΖΟΥΜΕ, ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ!

ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΏΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.. ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΚΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΔΕΙΞΕΙΣ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΟΥ