συμβιβασμός στη ζωή
Ξεγελούσα τον εαυτό μου με το να αυτοαποκαλούμαι “ασυμβίβαστη”
Μέχρι που κατάλαβα ότι ο μεγαλύτερος συμβιβασμός είναι η ίδια μας η ύπαρξη
Ο Θάνατος, ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής
Υπάρχει μεγαλύτερος συμβιβασμός από αυτό;
Απ’ το να κοιτάς τα βουρκωμενα μάτια του παιδιού σου, κ να μη βρίσκεις λόγια παρηγοριάς
Στην Αποκάλυψη αυτής της αλήθειας, σιώπησα
Κατάλαβα τί σκεφτόταν ενώ μου έπιανε το χέρι κι έκλαιγε βουβά
Τάραξε όλο μου το είναι η συνειδητοποίηση ότι ο χειρότερος, ‘επιβλητέος’ συμβιβασμός,
μάς “χτυπά” τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε, ότι τους γονείς μας δε θα τους έχουμε πάντα δίπλα μας
μάς “χτυπά” τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε, ότι τους γονείς μας δε θα τους έχουμε πάντα δίπλα μας
Το είδα στα μάτια της κόρης μου
Το ένιωσα στα σωθικά μου
“Τη σημαντικότητα της στιγμής” -της κάθε στιγμής
Ρούφα το μεδούλι της ζωής, μαζί τους, με τα παιδιά σου, για όσο θα υπάρχεις, για όσο θα σε έχουν
Να σε βλέπουν καλά, δυνατή, γεμάτη όρεξη και διάθεση για δημιουργία, εξερεύνηση..
Σαν παιδί κι εσύ, εξερεύνησε τη ζωή μαζί τους
Πάλι• από την αρχή
Μέσα από εσένα ζουν, μέσα από εκείνα ζεις
Ζήστε Υπέροχα.. Μαζί, για Όσο..